Cultuur: tradities

Tradities

Om de achtergronden van het conflict in Syrië te begrijpen moeten wij ook kijken naar de cultuur van het land. In dit hoofdstuk zullen we verschillende aspecten van de Syrische cultuur behandelen. Omdat cultuur een verzamelbegrip is, willen we eerst aangeven wat wij verstaan onder cultuur. Cultuur is: al die dingen die mensen denken, doen en hebben: gewoonten en gebruiken, religie, normen en waarden, bestaanswijze, muziek en voorwerpen, eetgewoonten en wijze van kleden en bouwwerken. 

Bevolkingssamenstelling

[1] Bron: https://www.nrc.nl/nieuws/2013/08/31/deze-kaart-laat-zien-hoe-ingewikkeld-de-lappendeken-syrie-is/#lightbox

Op de kaart zijn de verschillende etnische en religieuze groepen in Syrië te zien en ook welke talen zij spreken. Elke kleur hoort bij een aparte groep. De kaart wordt gedomineerd door de kleur geel van de soennieten, die de meerderheid van de bevolking vormen[1]. De kaart laat goed zien hoe complex de samenleving van Syrië is. Enorm veel verschillende etniciteiten en religies. Dit is een van de redenen waarom het conflict uitgelopen is op een burgeroorlog. Er zijn enorm veel partijen aan het strijden om de macht.

Syrie kent 17,951,639 inwoners (juli 2014) en is in de twintigste eeuw enorm gegroeid[2]. Onderstaande piramide laat zien dat de Syrische samenleving een jonge samenleving is, een maatschappij van jongeren.

[3]

Om een goed beeld van deze gegevens te krijgen volgt nu een vergelijking met de Nederlandse samenstelling van de bevolking. Hierdoor kan men goed zien hoe de bevolkingssamenstellingen in beide landen verschillen. Let wel: de grafiek over Syrië is in miljoenen weergegeven, de grafiek over Nederland in duizenden.

[4] 

Religie

We begonnen dit hoofdstuk met een kaart waarop alle religies en etniciteiten van de Syrische bevolking stonden afgebeeld. Een zeer complexe kaart die de problematiek goed weergeeft. Religie speelt in Syrië een zeer belangrijke rol. Religie is verbonden met de politiek, de samenleving en met de cultuur van het land. In het hoofdstuk geschiedenis zal ingegaan worden op de veranderende religieuze cultuur van Syrië door de eeuwen heen. In dit hoofdstuk beperken wij ons echter tot het bespreken van de religieuze gelaagdheid van de hedendaagse Syrische samenleving.

[5]

Zoals bovenstaande afbeelding laat zien is het merendeel van de bevolking Soennitisch. De Soennieten volgen de traditie die gebaseerd is op het leven van de profeet Mohammed. Zij geloven dat Mohammed geen opvolger heeft aangewezen na zijn dood. De kaliefen, leider van de gelovigen, spelen een belangrijke rol in deze stroming van de Islam. De Soennieten in Syrië vertegenwoordigen dan wel de meerderheid van de bevolking, toch zijn zij niet aan de macht.

De Alawieten[6], een afsplintering van de Sjiieten, hebben de macht in handen in Syrië. Deze groepering wordt door veel Soennieten niet gezien als islamitisch en beslaat een minderheid van de Syrische bevolking. De Alawieten geloven dat de twaalf sjiitische imams de enige rechtvaardige opvolgers van Mohammed zijn, net als Mozes en Jezus ook hun twaalf apostelen gehad zouden hebben. De Alawieten richten zich op secularisatie en modernisering van de islam. Veel over de geloofsleer van de Alawieten is onbekend, alleen ingewijde mannen hebben kennis over de geloofsleer.

In Syrië is een kleine 10 procent van de bevolking Christelijk. Er zijn veel verschillende vormen van het christendom te vinden in Syrië, mede dankzij de vele volkeren die in Syrië leven, die beïnvloed zijn door het Oosterse christendom. De overige drie procent van de bevolking bestaat onder andere uit Joden en Druzen. Vroeger leefden er veel Joden in Syrië, maar sinds de stichting van de staat Israël leven er, op grote steden als Damascus na, weinig Joden meer in Syrië[7]

De traditionele cultuur

 

In vroegere tijden was Syrië het hart van de Arabische wereld, en volgens de Syrische bevolking zijn ze dat nog altijd. Eén van de bekendste boeken ter wereld: de vertellingen van Duizend-en-één-nacht, vertaald door Richard van Leeuwen[8], speelt zich af in het Midden-Oosten, in Syrië. De verhalen over Ali Baba en de veertig rovers, Aladin en de wonderlamp, iedereen kent ze wel. Wat veel mensen niet weten is dat Syrië een grote rol in het boek speelt.

[9]

In Syrië is een rijke cultuur van keramiek en borduren. Ook worden veel traditionele dansen nog steeds uitgevoerd, zoals bijvoorbeeld de dabka[10]. Deze dans wordt begeleid door een fluit en kent vele verschillende versies.

Dankzij de geschiedenis van het land kent het land een rijke bouwkunst. In de hoofdstad Damascus zijn er overblijfselen van de Romeinen en Turken te vinden. Prachtige badhuizen, binnenplaatsen en villa’s zijn er te vinden. Door de burgeroorlog is helaas al veel cultureel erfgoed verloren gegaan[11].

Koken speelt in de cultuur van het Midden-Oosten een belangrijke rol. Tegenwoordig vind je typisch Syrische gerechten als hummus, tabouleh en kibbeh in elke supermarkt in Nederland. In het Syrische huishouden is de rol van de vrouw groot. In tegenstelling tot Westerse landen hebben maar weinig Syrische vrouwen een baan. Na het huwelijk houdt de vrouw zich bezig met de kinderen en het huishouden[12].